Novi Dani
Crna Gora

Crna Gora – Stara većina dogovorila formiranje vlade, Miodrag Lekić mandatar. URA dala samo “verbalnu podršku”

Partije koje su avgusta 2020. osvojile većinu na parlamentarnim izborima u Crnoj Gori, prosrpski Demokratski front (DF), Demokrate i URA, usaglasile su da mandatar za sastav nove vlade bude Miodrag Lekić.

Međutim, ispod tog predloga nema 41 potpisa, koliko zajedno te partije imaju poslanika u crnogorskom parlamentu, koji broji 81 mjesto.

Dogovor je postignut uoči isticanja roka, 19. septembra u ponoć, do kog predsjednik države Milo Đukanović treba da predloži mandatara za sastav vlade, na osnovu predloga podržanog potpisom najmanje 41 poslanika.

Lider prosrpskog i proruskog Demokratskog fronta (DF) Andrija Mandić pismom je pozvao Đukanovića da u narednim satima mandat za sastav nove vlade povjeri Lekiću.

Iako navodi partije koje podržavaju ovaj izbor, Mandić u pismu nije dostavio potpise poslanika, odnosno, pismenu podršku partija Lekiću.

Mandić je prvi saopštio da su dogovorili formiranje nove Vlade i podršku Lekiću:

“Svi su ga danas podržali i dogovorili se da obavijeste predsjednika Crne Gore da dá mandat Lekiću”, kazao je Mandić nakon sastanka, osmog po redu, partija koje pokušavaju da formiraju novu Vladu.

Nakon toga, poslanik Demokrata Dragan Krapović rekao je da još nemaju dovoljan broj potpisa za predlog da Lekić bude mandatar, ali da “imaju verbalnu podršku”.

Da funkcioneri Građanskog pokreta URA, lidera Dritana Abazovića, nisu potpisali da Lekić bude mandatar pismeno je saopšteno nakon sastanka iz tog pokreta.

“Predsjedništvo Građanskog pokreta URA nije dalo saglasnost da poslanici ove partije potpisuju bilo kakav dokument ili sporazum koji ne podrazumijeva kompletan dogovor cijeneći ranije iskazan princip svih partija – da ništa nije dogovoreno dok sve nije dogovoreno”, navodi se u saopštenju.

Dvije protekle sedmice, tokom osam sastanaka, predstavnici prosrpskog Demokratskog fronta, Demokrata i Građanskog pokreta Ura, pregovarali su o formiranju Vlade i obnavljanju savezništva iz avgusta 2020. kada su osvojili vlast i Đukanovićevu Demokratsku partiju socijalista nakon tri decenije poslali u opoziciju.

Problem je, prema izjavama učesnika pregovora, podjela resora unutar buduće Vlade.

Uoči poslednjeg sastanka “stare većine” je iz DF-a saopšteno da prihvataju ponudu URA da polovina članova Vlade bude iz te partije, a da Lekić ima “zlatni glas” pri donošenju odluka.

Prethodno je premijer u tehničkom mandatu i predsjednik URA Dritan Abazović 15. septembra kazao da neće potpisati predlog da Lekić bude mandatar.

U slučaju da se Đukanoviću ne dostavi predlog mandatara, on ima dvije opcije: da imenuje mandatara koji bi za 90 dana trebao da sastavi vladu, ili da zatraži skraćenje mandata Parlamentu.

O tome odlučuju poslanici, takođe sa najmanje 41 glasom. Ako se Skupština raspusti, narednog dana predsjednik države raspisuje prijevremene izbore.

Krajem prošle sedmice je predsjednik Đukanović završio konsultacije o mandataru za sastav nove vlade, na koje se nisu odazvali DF, Demokrate, URA i Socijalistička narodna partija (SNP).

Iz Demokratske partije socijalista (DPS) na čijem je čelu Đukanović, nakon konsultacija je saopšteno da su parlamentarni izbori najbolji put ka izlasku iz krize, te “da bi još jedan eksperiment po državne interese bio poguban”.

Manjinskoj Vladi Dritana Abazovića izglasano je nepovjerenje u parlamentu 20. avgusta, nakon 113 dana mandata.

Povod je bio Abazovićevo potpisavanje Temeljnog ugovora sa Srpskom pravoslavnom crkvom 3. avgusta, sprovedeno bez javne rasprave i ocjene struke.

Iz dijela većine koja je podržavala Abazovićevu Vladu, DPS-a i SDP-a, tada je saopšteno da je ugovor u postojećem obliku protivan interesima Crne Gore, neusklađen sa Ustavom i zakonima, te suprotan sekularnom karakteru države.

Abazovićeva Vlada je formirana nakon što je 4. februara pala Vlada Zdravka Krivokapića, čiji je mandat trajao oko godinu i po.

Krivokapićevu Vladu formirali su je DF, Demokrate i URA, koji su zajedno osvojili većinu na avgustovskim izborima 2020. godine.

slobodnaevropa.org

Pročitajte još