U Jugoslaviji se 4. juli slavio kao Dan borca, koji je nazivan i „praznik ustanka naroda Jugoslavije protiv fašizma“ u spomen na dan kada je politbiro CK KPJ donio odluku o dizanju oružanog ustanka protiv fasizam.
Tog dana su u kući Vladislava Ribnikara osnivača lista Politika, u beogradskom naselju Dedinje došli članovi politbiroa KPJ: Josip Broz , Aleksandar Ranković, Milovan Đilas, Ivan Milutinović, Ivo Lola Ribar, Svetozar Vukmanović Tempo i Sreten Žujović Crni .
RTS je u dokumentarnom serijalu “Jugoslavija u ratu 1941-1945” pokušao rekonstruisati ovaj događaja. Jara Ribnikar ispričala je da je tog dana čuvala stražu a nakon sastanka je Ivo Lola Ribar na njenoj mašini otkucao proglas o dizanju oružanog ustanka.
Tada je odlučeno da Svetozar Vukmanović Tempo ode u Bosnu i Hercegovinu i pokuša organizovati oružane akcije. Sa istim zadatkom Milovan Đilas odlazi u Crnu Goru.
U filmu je Đilas doveden u kuću koja je tada bila pretvorena u muzej i na licu mjesta ispričao šta se zapravo dogodilo. On tvrdi da na samoj sjednici nije donesena odluka da se diže opštenarodni ustanak jer KPJ za to nije imala kapacitet.
Po njegovoj tvrdnji u to vrijeme komunisti su imali samo manje grupe koje su se organizovale i pripremale diverzije a sa oružijem se slabo stajalo.
-Nije bila odluka o opštenarodnom ustanku nismo mi ni imali kapaciteta za to niti je bila svuda atmosfera takva da se diže ustanak. Mi smo donijeli odluku o početku diverzija i oružanih akcija. Ovdje na izlazu meni je Tito na vratima rekao nemojte dizati opštenarodni ustanak. Tamo (U Crnoj Gori) je raspoloženje dosta dobro ali razbiće vas Italijani oni su organizovana vojska. Počnite sa manjim akcijama. Tako smo mi počeli ali onda je krenuo narod za nama masovno i tu je došlo do greške za koju sam i ja kriv. Iz toga se vidi da mi nismo išli na opšti ustanak nego na početak akcija ali se to može smatrati početkom ustanka u Jugoslaviji, rekao je Đilas.
PUSTITE VIDEO
Ustanak u Crnoj Gori počeo je 13. jula a nakon prvog Italijanskog kontraudara partizani su razbijeni i prisiljeni na povlačenje a dolazi i do masovnog osipanja odreda i prelaska u četnike.
Tri dana nakon sastanka 7. jula Žikica Jovanović Španac je u Beloj Crkvi u Srbiji ispalio prvu komunističku ustaničku pušku, ubivši dva Nedićeva žandara.
Đilas je u istom filmu ispričao da komunisti nisu dobro prošli ni u Srbiji gdje je nakon pada Užičke Republike i povlačenja u Bosnu došlo do jačanja četničkog pokreta.
Inače, vilu na Dedinju u kojoj je održan sastanak 4. jula 1941. sagradio je sedam godina ranije Vladislav Ribnikar. Prije rata u dvorištu je iskopano sklonište, a sama zgrada pripremljena je za ilegalni rad. U njoj su se u prvim danima rata krili visoki komunistički funkcioneri, među njima i Tito.
Nakon odlaska Vladislava i Jare Ribnikar u partizane, 1943, kuća je konfiskovana i u nju su se uselili njemački oficiri.
Po oslobođenju zemlje, Vladislav Ribnikar je kuću, koju su Njemci ostavili praznu i demoliranu, poklonio državi za muzej.
Muzej je radio do 2000, a aprila 2003. kuća je vraćena porodici Ribnikar.
Od 1956. godine 4. juli se slavio kao državni praznik Dan borca u čitavoj zemlji. Ukinut je 2001. godine.