“Čovjek koji nije mogao šutjeti” (“The Man Who Could Not Remain Silent”) Nebojše Slijepčevića nominovan je za Oscara u kategoriji za najbolji kratkometražni film. On govori o zločinu , koji se dogodio 27. februara 1993. godine u Štrpcima, jednom od najsvirepijih ratnih zločina tokom rata u Bosni i Hercegovini.
Na pruzi između Beograda i Bara, u malom selu Štrpci u istočnoj Bosni, voz broj 671 je bio zaustavljen od strane srpskih paravojnih formacija pod komandom Milana Lukića, poznatog po svirepim zločinima u tom regionu.
Tog sudbonosnog dana, oko 500 putnika je bilo u vozu, među kojima su se nalazili Bošnjaci, Srbi, Hrvati, ali i drugi građani iz različitih dijelova bivše Jugoslavije. Među putnicima je bio i Tomo Buzov, penzionisan kapetan prve klase Jugoslavenske narodne armije (JNA), Hrvat po nacionalnosti, rodom iz Kaštela Novog. Tomo je putovao u posjetu svom sinu Darku, koji je tada služio vojni rok u Crnoj Gori.
Kad je voz stao na stanici u Štrpcima, pripadnici specijalne jedinice Vojske Republike Srpske “Osvetnici” pod komandom Milana Lukića su ušli u voz sa namjerom da odvedu putnike bošnjačke nacionalnosti.
Jedini putnik koji se suprotstavio ovom zločinu.
Oni su, prije nego što su ušli u voz, imali popis imena, koji je bio pripremljen još na početku putovanja u Beogradu, gdje su putnici bili legitimisani od strane policije. Po tom popisu su iz voza izvedeni dvadeset putnika, od kojih su osamnaest bili Bošnjaci, a jedan Hrvat – Tomo Buzov, i jedan nepoznat putnik tamnije puti.
Tomo Buzov se istakao kao jedini putnik koji se hrabro suprotstavio ovom zločinu. Priča navodi da je u kupeu s njim bio mladić Bošnjak, koji je bio na spisku za odvođenje. Tomo je pitao vojnike: “Čija ste vi vojska?” i “Zašto ovo radite?”. On je pokušao zaštititi mladića, rekavši mu da ostane sjediti na njegovom mjestu, dok je sam izašao iz voza. Ovaj gest herojstva je koštao Tome Buzova života.
Oteti putnici su odvedeni u školu u Prelovu, gdje su bili pretučeni i vezani žicom. Kasnije su prevezeni u spaljenu kuću u selu Mušići, gdje su brutalno likvidirani. Njihova tijela su bačena u rijeku Drinu, a posmrtni ostaci većine žrtava nikad nisu pronađeni. Samo su posmrtni ostaci četiri žrtve bili pronađeni u jezeru Perućac.
- Bivši komandant Vojske Republike Srpske osuđen na 15 godina zatvora za zločine nad civilima koji su oteti iz voza u Štrpcima
- Sud BiH osudio sedam osoba za zločin u Štrpcima, prvooptuženi Luka Dragičević oslobođen
- Skinuta spomen-ploča Tomu Buzovu u Beogradu: Ubijen jer je hteo da zaštiti otete putnike iz voza za Bar