Crnogorski glumac Žarko Laušević preminuo je u 63. godini poslije kraće bolesti. Porodica glumca potvrdila je za Tanjug tužnu vijest.
“Obavještavamo javnost da je danas 15.11. 2023. godine u 63. godini života, poslije kraće i teške bolesti, preminuo naš suprug i otac Žarko Laušević. O datumu i mjestu sahrane javnost će biti blagovremeno obaveštena”, naveli su u saopštenju.
Podsjetimo, glumac je prije dva mjeseca hospitaliziran u Beogradu zbog problema s plućima.
Laušević je rođen na Cetinju, u Podgorici je završio gimnaziju, a 1982. u Beogradu glumu na Fakultetu dramskih umjetnosti. Iste je godine postao i član Jugoslavenskog dramskog pozorišta.
Iznimnu popularnost donijela mu je uloga u televizijskoj seriji “Sivi dom” (1984.). Nakon toga uslijedile su Lauševićeve uloge koje je sve ostvario u uglavnom srbijanskim filmovima: “Šmeker” (1986.) (reditelja Zorana Amara), “Dogodilo se na današnji dan (1987.), Braća po materi (1988.), “Boj na Kosovu” (1989.), “Kaži zašto me ostavi” (1993.), “Bolje od bekstva” (1993.), te je postao jedan od najpriznatijih glumaca u svim republikama i pokrajinama bivše SFRJ.
Za ulogu u filmu koji je nastao u koprodukciji hrvatske i srbijanske kinematografije “Oficir s ružom” iz 1987., dobio je Zlatnu arenu na Pulskom filmskom festivalu za najboljeg glavnog glumca.
Iznimnu popularnost donijela mu je uloga u televizijskoj seriji Sivi dom (1984.). Nakon toga uslijedile su Lauševićeve uloge koje je sve ostvario u uglavnom srbijanskim filmovima: Šmeker, Dogodilo se na današnji dan, Braća po materi, Boj na Kosovu, Kaži zašto me ostavi, Bolje od bekstva, te je postao jedan od najpriznatijih glumaca bivše SFRJ.
Za ulogu u filmu koji je nastao u koprodukciji hrvatske i srpske kinematografije Oficir s ružom iz 1987., dobio je Zlatnu arenu na Pulskom filmskom festivalu za najboljeg glavnog glumca.
U ljeto 1993. godine, Laušević je napadnut od grupe huligana ispred jednog kafića u Podgorici. U samoodbrani je iz svog pištolja usmrtio dvojicu napadača, a trećeg teško ranio. Prvo je osuđen na 13 godina zatvora, a 1998. kazna mu je promijenjena na četiri godine zatvora. Pušten je nakon što je odslužio 4,5 godine. Jedno vrijeme je živio i u Sjedinjenim Američkim Državama. Odlukom Vrhovnog suda 2001. godine, ponovno je osuđen na 13 godina zatvora, a 2011. pomilovao ga je tadašnji predsjednik Srbije Boris Tadić.