Milo Lompar: Milan Nedić nije bio kvisling, sarađivao je sa okupatorom ali mu nije bio ideološki blizak. Između komunista i ustaša nije bilo razlike

Profesor Milo Lompar koji je u žižu javnosti dospio nakon govora na studentskom protestu 28. juna što je unijelo određene podjele unutar pokreta, gostovao je u posebnoj emisiji podkasta “Kod Brane”.

Povod gostovanja bila je godišnjice streljanja generala Dragoljuba Draže Mihailovića koji je osuđen 1946. godine zbog ratnih zločina i saradnje sa okupatorom.

Lompar je u emisiji iznio niz kontroverznih stavova koji se u velikoj mjeri kose sa istorijskim činjenicama ali se i uklapaju u dugogodišnju propagandu Vučićevog režima koja plasira takve narative.

• Slika kvislinške formacije Milana Nedića na promotivnom kalendaru MUP-a Srbije
• Beograd – Ljotićeva pjesma recitovana na svečanosti povodom Dana pobjede nad fašizmom

Lompar je odgovarao na pitanja koja su bila tako formulisana da se kroz njiih i pita i odgovara a između ostalog upitan je “kome smeta borba za srpski integralizam, da li je ubistvo Draže Mihailovića bilo simboličko ukidanje nacionalne svesti, kako je došlo do prenosa legitimiteta sa kraljevske na komunističku vlast i slično”.

Iznoseći svoje poglede o dešavanjima tokom Drugog svjetskog rata Lompar se dotakao i kvinsliške vlade Milana Nedića za koju tvrdi da nije bila ideološki bliska sa Hitlerom.

-On (Milan Nedić) nije kvisling, on je kolaboracionista koji sarađuje sa okupatorom ali mu ideološki nije blizak. Kao maršal Peten. On je doveden u iznudicu i to što radi je u nekom smislu da pomogne tim silnim izbjeglicama iz Bosne i Hrvatske. Tomo Maksimović im je pomogao i zbog toga je suđen i ubijen. Nedić je na neki način procjenjivao tačno da Jugoslavija ne može da se suprotstavi Njemačkoj i on nije bio nikakav nerealan čovjek. Spasavao je srpski narod po cijenu svoje kolaboracije, kazao je Lompar.

Milo Lompar nas, u svom najnovijem obraćanju, obaveštava da Milan Nedić nije bio kvisling, da je on jedna tragična ličnost i da je samo radio da pomogne izbeglice. Da li im je pomagao tako što su snage pod njegovom komandom odvodile đake u Kragujevcu na streljanje ili tako što je… pic.twitter.com/rvBAHNZjcw

— Kosta Konstantinović 🇪🇺🇺🇦🇬🇪 (@KostaKonstan) July 22, 2025

Nedić i Peten

Lomparov pogled na Nedića i Petena se u velikoj mjeri poklapa sa tvrdnjama ekstremne desnice u Francuskoj koja nastoji rehabilitovati Hitlereove kolaboracioniste u ovoj zemlji.

Jean-Marie Le Pen je dugo tvrdio da predsjednik Višijevske Francuske Filip Peten nije bio nacist nego da je pokušavao da “zaštiti Francusku” u teškim okolnostima nacističke okupacije.

Lompar je pored kontroverznih stavova o Nediću iznio i netačnu tvrdnju da je Tomo Maksimović “suđen i ubijen zbog pomaganja srpskim izbjeglicama” nakon Drugog svjetskog rata.

Ovaj ministar u Nedićevoj vladi jeste osuđen na pet godina zatvora zbog saradnje sa okupatorom uz oduzimanje svih političkih i građanskih prava u trajanju od tri godine. Nakon puštanja na slobodu, radio je za slovenačku kompaniju „Planika“ iz Kranja a umro je 1958. godine.

Nema razlike izmeđuz ustaša i komunista

Odgovarajući na pitanja voditelja kako objašnjava “činjenicu” da su “partizanski i ustaški pokret imali sličnim posljedicama po srpski narod” Lompar je kazao kako između komunista i ustaša nije bilo razlike jer “su i jedni i drugi htjeli razbijanje Jugoslavije”.

“Postoji jedinstvo njihovog cilja, ustaški i komunistički pokret dijele ideju da je Jugoslavija vještačka tvorevina i da je treba razbiti. Ta dva pokreta imaju jedan cilj da se Jugoslavija kao velikosrpska tvorevina razbije”, kazao je Lompar.

Zatim je u nastavku emisije i sam počeo da podržava to razbijanje tvrdeći da je jugoslovenski model nemoguć a kazao je i kako je cilj komunista i ustaša bio da se srpska nacionalna prava minimalizuju.

Njegova kao i propaganda vlasti u Srbiji po ovim pitanjima svodi se na isti obrazac koji se zasniva ili na istorijskim neistanama ili na probranim segmentima stvarnosti koje se uklapaju u desničarski narativ. To je slučaj i sa takvim tumačenjem zaključaka Drezdenskog kongresa KPJ.

Lompar je takođe iznio tezu da je Draža Mihajilović vodio “jugoslovensku politiku” i da nije imao kontrolu nad svim komandantima pa je tu “dolazilo do odmazde nad drugim nacionalnostima kao u Foči ili na ideološkim protivnicima kao u Vraniću”.

Treba reći da je ovo bila teza odbrane Draže Mihajiloviać na suđenju jer se iz transkripta vidi kako se on zapravo branio tvrdnjom da je znao za kolaboraciju svojih vojvoda i za ratne zločine ali da nije imao efektivnu kontrolu nad njima.

• Macut nije pogriješio spomenik. Praznici i spomenici iz NOB-a već dugo se zaobilaze dok se “Halijardu” pridaje se najveći značaj