Jean-Marie Le Pen, ikona francuske krajnje desnice, koji je šokirao zemlju i svijet ušavši 2002. u drugi krug predsjedničkih izbora, umro je u utorak u dobi od 96 godina u instituciji u pariskoj regiji, u koju je primljen prije nekoliko sedmica, piše AFP, prenosi Hina.
Njegovu smrt potvrdila je porodica i stranka Nacionalno okupljanje njegove kćerike Marine Le Pen.
Jean-Marie Le Pen, otac Marine Le Pen, često se povezuje s fašizmom i ekstremno desničarskim ideologijama zbog svojih političkih stavova i izjava.
Jean-Marie Le Pen lično nije bio povezan s Višijevskim režimom (naziv za okupuiranu Francusku tokom WW II), jer je rođen 1928. godine i bio je premlad da bi učestvovao u političkom životu tokom Drugog svetskog rata. Međutim, njegovo osnivanje Nacionalnog fronta 1972. godine i ideološka platforma te stranke često su povezivani sa simpatijama prema Višijevskom režimu i njegovim idejama.
Nacionalni front je u ranim godinama privukao neke bivše kolaboracioniste iz vremena Višijevskog režima i Alžirskog rata za nezavisnost, posebno među ekstremno desničarskim krugovima. Ti pojedinci su često nostalgisali za autoritarnim modelima vlasti i protivili se dekolonizaciji.
Ekstremni desničari u Franncuskoj okupljeni oko bivših Hitlerovih saradnika žestoko su se borili za očuvanje francuskih kolonija u Indokini gdje su nakon žestpokih vojnih poraza svoju ulugu prepustili SAD-u.
Veze sa nacizmom
Jean-Marie Le Pen je izazvao mnoge kontroverze zbog izjava koje su umanjivale ozbiljnost zločina nacista i Višijevskog režima . Njegovo relativizovanje Holokausta i insistiranje na rehabilitaciji određenih figura iz tog perioda dodatno su povezivali njegovu politiku s nasleđem tog vremena.
Le Penova retorika protiv imigranata i njegov pogled na obnovu “moralnog poretka” često su evocirali ideje koje je propagirao Višijevski režim . Posebno su izražene paralele u retorici o krivici stranaca za ekonomske i društvene probleme.
Nacionalni front je privukao podršku od ultranacionalista i drugih desničarskih grupa koje su imale nostalgiju za Višijevskim režimom i njegovim vrednostima, uključujući one koji su idealizovali Philippea Pétaina kao “oca nacije”.
Njegovi govori često su bili usmereni protiv imigranata, posebno iz muslimanskih zemalja, što je bilo u skladu s narativima koji su prisutni u ekstremno desničarskim pokretima širom Evrope.