Pokret 26. juli je bio kubanska avangardna revolucionarna organizacija, a kasnije politička partija koju je predvodio Fidel Kastro . Ime pokreta obilježava uspomenu na neuspjeli napad na kasarnu Moncada u Santjago de Kubi 1953. godine kao dio pokušaja svrgavanja diktatora Fulgencia Batiste .
Nažalost, napad nije uspio i Kastro je uhvaćen i osuđen na zatvorsku kaznu, ali je njegov govor na sudu, poznat kao “Zaklinjanje u Moncadi” (La Historia Me Absolverá), postao poznat i stekao je pristalice diljem zemlje. Taj događaj označio je početak šireg pokreta otpora prema Batistinom režimu i pokrenuo put prema kasnijoj uspješnoj kubanskoj revoluciji 1959. godine.
M-26-7 se smatra vodećom organizacijom Kubanske revolucije a krajem 1956. Kastro je uspostavio gerilsku bazu u Sierra Maestri nakon iskrcavanja sa grupom od 80-ak gerilaca među kojima je bio i Ernesto Če Gevara. Od tada Kubanska revolucija je tekla uspješno ali malo ko zna da je njen pravi početak bio tri godine ranije kada je Kastro izveonapad na dobro utvrđenu kasarnu koji se pretvorio u katastrofu.
Kasarna Moncada je bila vojna kasarna u Santiago de Cuba na Kubi nazvana po generalu Guillermu Moncadi , heroju kubanskog rata za nezavisnost . Dana 26. jula 1953. godine, kasarna je bila mjesto oružanog napada male grupe revolucionara predvođenih Fidelom Kastrom .
On je predvodio grupu od 136 pobunjenika (sa dodatnih 24 koja su namjeravala zauzeti kasarnu u Bayamu ), uključujući njegovog brata Raúla.
Napad na kasarnu
Grupa je formirala karavan od 16 automobila kako bi izgledala kao delegacija na čelu sa visokim oficirom poslanim sa zapadne Kube. Njihov plan je bio da prva grupa od 25 ljudi na čelu s Abelom Santamarijom zauzme civilnu bolnicu u stražnjem dijelu kasarne, a druga grupa od 6 ljudi na čelu s Lesterom Rodriguezom, uključujući Raúla Kastra (Fidelovog brata), zauzme zgradu Audiencia (Palacio de Justicia), [i treća grupa od 90 ljudi, predvođena Kastrom, zauzela bi kasarnu, uključujući i radio predajnik u njoj.
Napad je počeo loše. Karavan automobila se razdvojio do trenutka kada je stigao u kasarnu, a automobil koji je prevozio teško oružje gerilaca se izgubio. Štaviše, mnogi pobunjenici koji bi učestvovali u napadu su ostavljeni zbog nedostatka oružja.
U Kastrovoj autobiografiji on tvrdi da je automobilom uletio u grupu vojnika na kapiji koji su shvatili da je napad u toku. Muškarci u automobilima iza njega iskočili su iz svojih automobila, vjerujući da su unutar kasarne, a alarm se oglasio prije nego što je kasarna bila infiltrirana. Prema Kastru, ovo je bila fatalna greška u operaciji.
U napadu na kasarnu Monkada ubijeno je 15 vojnika i tri policajca, a ranjeno 23 vojnika i pet policajaca. Devet pobunjenika je ubijeno u borbama, 11 ranjeno, četiri od njih prijateljskom vatrom, a 42 su kasnije pogubljena.
Prema Fidelu Kastru petoro je ubijeno u napadu na kasarnu Moncada, a 56 ih je kasnije pogubljen od strane Batistinog režima u napadu na kasarne Moncada i kasarne Bayamo.
Osamnaest pobunjenika zarobljenih u Civilnoj bolnici odmah je pogubljeno na poligonu za malokalibarsko oružje Moncada u roku od dva sata nakon napada. Njihovi leševi bili su razbacani po garnizonu kako bi se simulirali smrt u borbi. Šačica pobunjenika, uključujući Fidela Kastra, pobjegla je u obližnje selo, ali su ubrzo nakon toga uhapšeni.
Posljedice
Kastro, koji je bio po struci advokat, iskoristio je svoje vrijeme u zatvoru da napiše govor pod naslovom ” Historija će me osloboditi “, koji je uključivao dio njegove izjave odbrane date tokom izricanja presude; dobio je 15 godina zatvora.
Dvije godine kasnije, 1955., majke nekih zatvorenika pokrenule su kampanju za oslobađanje Kastra i ostalih pobunjenika koji su bili zatvoreni s njim. Kako je rasla popularna podrška pobunjenicima i opozicija Batistinoj vladavini, grupa političkih lidera, urednika i intelektualaca potpisala je javni apel tražeći slobodu za zatvorenike.
Te godine je Kubanski kongres usvojio zakon kojim se daje opšta amnestija političkim zatvorenicima. Nakon što je Batista potpisao zakon, trideset zarobljenih pobunjenika je oslobođeno. Odslužili su 22 mjeseca zatvora. Kastro je kratko emigrirao da bi se sa grupom gerilaca vratio i svrgnuo Baptistin režim.
Nakon revolucije, kasarna Moncada pretvorena je u školu 28. januara 1960. Tri sedmice ranije, Fidel Kastro je lično vozio buldožer koji je srušio nazubljene vanjske zidove. Godine 1978., Kastro je naredio da se masivni perimetarski zidovi ponovo sagrade i polovina glavne zgrade pretvorena u Istorijski muzej 26. jula
Ovaj oružani napad je široko prihvaćen kao početak Kubanske revolucije a datum kada se napad dogodio, 26. jul, Kastro je usvojio kao naziv za svoj revolucionarni pokret koji je svrgnuo Baptistin režim šest godina kasnije.