Foto.Facebook
Informaciju o vojnim aktivnostima i saradnji sa teroristima države Turske medijima širom sveta distribuiraju međonarodni volonteri koji se nalaze u Rožavi da bi podržali samoupravne organizacije i, kako sami kažu, učili od njih.
Proces izgradnje Rožave odvija se u neprekidnim ratnim uslovima, na teritoriji koja je okružena neprijateljski nastrojenim silama, a borci i borkinje autonomnih i demokratskih zajednica su imali neprocenjivu važnu ulogu u višegodišnjoj borbi protiv Islamske države.
„Turska je sprovela nekoliko velikih vojnih operacija na severoistoku Sirije od 2018. godine, navodno sa ciljem borbe protiv terorizma, javljaju dopisom koji je stigao našoj redakciji međunarodni volonteri.
„Ono što je cinično u vezi s tim je da su njeni glavni saveznici u tome zapravo islamističke i džihadističke milicije koje su u svoje redove uzele bezbrojne, bivše, a ponekad i visokorangirane borce Islamske države.“
Da bi skrenuli pažnju na štetu koja nastaje od medijskog ćutanja o zbivanjima o Rožavi međunarodni volonteri su pokrenuli kampanju #YourSilenceKills (vaše ćutanje ubija).
Od 2019. godine, da bi izbegla privlačenje pažnje javnosti, Turska vodi rat niskog intenziteta, koji, međutim, nije manje opasan od običnog rata, i ljude koji žive u Severoistočnoj Siriji drži u konstantnom strahu, o čemu su pisale mreže solidarnosti sa Rožavom.
Turska u napadima koristi artiljeriju, minobacače i dronove. Samo od sredine jula do sredine avgusta ove godine život su izgubile 62 osobe, od kojih 14 civila. U istom periodu povređeno je ukupno 86 osoba, od kojih je 61 civil.
Napadi su često usmereni na civile. Sredinom avgusta turski dron je napao obrazovni centar za devojčice koji finansiraju Ujedinjene nacije. U tom napadu u blizini grada Heseke ubijeno je pet mladih žena i ranjeno najmanje deset. Devojke su igrale odbojku na terenu objekta.
Kako smo ranije pisali, Turska opravdava svoju ofanzivu optužbom Narodnih zaštitnih jedinica za terorizam, ali se zapravo bori protiv revolucionarne transformacije društva koju su uprkos ratnim uslovima uspešno sprovodili zajednice u severnim i istočnim delovima Sirije.
Stanovništvo Autonomne Administracije Severne i Istočne Sirije je jedino u jeku borbe protiv ISIS-a bila relativno zaštićena od krvoločne politike Redžepa Tajipa Erdogana, budući da su rožavske snage i SAD tada bili saveznici.
Čim je to savezništvo prestalo Turska je obnovila svoje vojne operacije protiv autonomnih demokratskih zajednica sa kojima se graniči. Erdogan je postao predsednik Turske zastupajući politiku pomirenja Turaka i Kurda, naroda čiji pripadnici i pripadnice predvode revoluciju u Rožavi. Ali kako mu je rejting opadao nakon protesta u Gezi parku, Erdogan je odlazio sve više udesno, i od 2015. preti da će se obračunati sa Sirijskim demokratskim snagama piše Mašina.rs.
Tramp ih ostavio na cjedilu
Kurdske snage na sjeveru Sirije odigrale su ključnu ulogu u porazu Islamske države Iraka i levanta i danas kontrolušu Raku, nekadašnju prestonicu zloglasnog ISIL-a koju su zauzeli 2017. godine.
Bitkom za raku komandovala je Rojda Felat feministkinja i sljedbenica je revolucionarne ideologije osnivača Radničke partije Kurdistana Abdullaha Öcalana. Ona se birila za društvene reforme u Siriji koje bi poboljšale prava i života žena svih etničkih pripadnosti. Odlučila je da se nikada neće udati niti imati djecu, a umjesto toga namjerava služiti vojsku do kraja života.
Ipak vojna pobjeda nije donijela mir na ove prostore jer je ubrzo Turska počela sa sistemskim napadima na novostvorenu kurdsku autonomnu oblast na sjeveru Sirije i prvo protjerala snage SDF-a i enklave Afrin.
Turska je 2019. Turska je pokrenula operaciju Proljeće mira protiv SDF-a. Dana 9. 10. turske zračne snage pokrenule su i zračne napade na pogranične gradove. Tri dana ranije predsjednik Amerike Donald Trump naredio je vojnicima Sjedinjenih Država da se povuku iz sjeveroistočne Sirije gdje su pružali podršku SDF-u.
Ovu izdaju kurdskih boraca Tramp i nije pokušavao puno da objašnjava.
Novinari su povlačenje nazvali “ozbiljnom izdajom Kurda” i “katastrofalnim udarcem na kredibilitet SAD-a kao saveznika i položaj Washingtona na svjetskoj pozornici”; jedan je novinar izjavio da je “ovo bila jedna od najgorih vanjskopolitičkih katastrofa SAD-a od rata u Iraku “.
Turske i sirijske pobunjeničke snage uz podršku zauzele su 68 naselja, uključujući Ras al-Ayn , Tell Abyad , Suluk , Mabrouku i Manajir tijekom 9-dnevne operacije prije nego što je objavljeno primirje od 120 sati.
Operaciju je osudila međunarodna zajednica, a prijavljena su i kršenja ljudskih prava od strane turskih snaga. Mediji pisali da napad “nije iznenađenje” jer je turski predsjednik Erdoğan mjesecima upozoravao da je prisutnost kurdskih snaga YPG-a na tursko-sirijskoj granici unatočTampon zona sjeverne Sirije bila je neprihvatljiva.
Nenamjerna posljedica napada bila je ta da je podigao svjetsku popularnost i legitimitet administracije sjeveroistočne Sirije, a nekoliko predstavnika PYD-a i YPG-a steklo je međunarodnu popularnost.