Bivši predsjednik SFRJ Josip Broz Tito rijetko je govorio o kontroverznim stvarima iz prošlosti ali se u jednom zaboravljenom intervju koji je nedavno objavljen na youtube, osvrnuo na brojna pitanja o kojima je javnost i danas podijeljena.
Govorio je o načinu na koji je preuzeo partiju, sukobima sa istaknutim komunistima, Staljinovim čistkama, ratu u Jugoslaviji, rezoluciji Informbiroa i brojnim drugim pitanjima.
U jednom dijelu spomenuo je prvog načelnika Generalštaba JNA Arsu Jovanovića koji je 1948. godine podržao rezoluciju Informbiroa i stradao dok je pokušao pobjeći u Rumuniju.
Tito je prilično mirno pričao o tome zbog čega je došlo da razlaza Jugoslavije i Sovjetskog Saveza a onda na trenutak pomenuo neke članove KPJ koji su tada, u ovom ideološkom sukobu dvije komunističke partije stali na stranu Staljina, i počeo o njima govoriti bez prepoznatljivih diplomatskih manira.
–Neki su bili slabi i prevarili su se. Ovaj načelnik našeg Generalštaba, Arso Jovanović. On i nije bio komunista on je progonio komuniste dok je bio vojnik, pričao mi je Mitar Bakić da ga je skoro dao zatvoriti kad je došao prvi put kod njega. Takvi labavi karakteri su pokleknuli, rekao je Tito
(VIDEO)
General Arso Jovanović je rođen 24. 3. 1907. godine u malom mjestu Zavala kod Podgorice. Potiče iz vojničke porodice , završio je srednju školu u Nikšiću a 1924. upisao Vojnu akademiju u Beogradu i završio je s najvišim ocjenama 1928. godine.
Čin kapetana dobio je 1938. godine a po ocjeni vojnih stručnjaka i generala vojske Kraljevine Jugoslavije, Milana Nedića (koji je kasnije predvodio kvislinšku vladu u okupiranoj Srbiji), zbog svojih sposobnosti “kapetan Jovanović je prebačen kao zapovjednik čete u Školu rezervnih pješadijskih časnika”.
Jovanović nikada nije bio komunista a o njegovoj službi u Kraljevini Jugoslaviji i nema puno informacija u njegovoj zvaničnoj biografiji. Crnogorski partizan i predratni komunista Mitar Bakić, kojeg Tito pomnije, sa Jovanović ima jednu zajedničku fotografiju iz Drugog svjetskog rata.
Početak rata Jovanovića na mjestu zapovjednika “Đačkog bataljuna” a dobio je zadatak izvršavanja borbenih zadaća na pravcu Sarajevo-Travnik. Poslije sloma bojišnice kod Sarajeva 15. 4.1941. i ulaska njemačke oklopne divizije u grad, Jovanović se vratio u svoje rodno mjesto, ne želeći se predati neprijatelju.
U Nikšiću je dočekao ustanak u Crnoj Gori, kada je sudjelovao kao zapovjednik jedne grupe u časničkoj uniformi vojske Kraljevine Jugoslavije. Jovanović je zapovijedao svojim snagama koje su napadale talijanske snage kod Crmnice, te su pod njegovom zapovjedništvo porazili talijanski bataljun.
Ubrzo nakon te bitke, Jovanović se pridružio partizanima. U partizanskim jedinicama je nosio svoju kapetansku uniformu sve do povlačenja partizanskih snaga iz Crne Gore.
Po prelasku u narodnooslobodilački pokret, zbog svog velikog ratnog iskustva, postavljen je na mjesto načelnika štaba Narodnooslobodilačkih gerilskih jedinica.
Nakon rata Jovanović se nalazi na funkciji načelnika Generalštaba Jugoslavenske narodne armije.
U julu 1948. godine Jovanović je prihvatio Rezoluciju Informbiroa, tj. javnu osudu vodstva FNR Jugoslavije.
Nakon toga Jovanović je zajedno s pukovnikom Vladom Dapčevićem i generalom Brankom Petričevićem pokušao prebjeći u Rumuniju.
Pod izgovorom da idu u lov, navečer 11. 8. 1948. godine, sva trojica su pokušali prebjeći preko jugoslavensko-rumunjske granice. Jovanović je poginuo u okršaju s graničnom patrolom. General Petričević se vratio u Beograd gdje je pokušao događaj opravdati kao lovački izlet, ali je ubrzo uhapšen.